-
1 przyjmować
przyjmować [pʃɨjmɔvaʨ̑] < perf przyjąć>I. vtprzyjąć lekarstwo eine Arznei einnehmen\przyjmować pokarm Nahrung einnehmen [ lub zu sich nehmen]przyjąć nazwisko einen Namen annehmenprzyjąć niemieckie obywatelstwo die deutsche Staatsangehörigkeit annehmenprzyjąć pozę eine Haltung einnehmen [ lub annehmen]przyjąć coś w zastaw etw in Pfand nehmenprzyjąć książkę do druku ein Buch in Druck nehmenprzyjąć czyjeś oświadczyny jds Heiratsantrag annehmenprzyjąć wyzwanie eine Herausforderung annehmen\przyjmować zapisy [jdn] auf eine Liste aufnehmen\przyjmować coś do wiadomości etw zur Kenntnis nehmen7) ( uznać)przyjąć hipotezę eine Hypothese annehmen, von einer Hypothese ausgehen\przyjmować, że... annehmen, dass...III. vr3) ( zrastać się) przeszczep: verwachsen -
2 audiencja
audiencja [awdjɛnʦ̑ja] fAudienz f\audiencja u kogoś Audienz bei jdmprywatna \audiencja Privataudienz fprzyjąć kogoś na audiencji jdn bei einer Audienz empfangen -
3 honor
przyjąć kogoś z \honorami jdn mit Ehren empfangen5) punkt \honoru Ehrensache fsłowo \honoru Ehrenwort ntunieść się \honorem sich +akk in seiner Ehre gekränkt fühlen -
4 aufnehmen
auf|nehmenvt irr4) ( zulassen)jdn \aufnehmen Internat: przyjmować [ perf przyjąć] kogośVerbindung zu jdm \aufnehmen nawiązać z kimś kontakt7) ( fotografieren)etw \aufnehmen przyswoić coś sobie12) es mit jdm/etw \aufnehmen können móc się z kimś/czymś zmierzyć -
5 Kenntnis
Kenntnis ['kɛntnɪs] <-, -se> fjdn von etw in \Kenntnis setzen powiadomić kogoś o czymśjdn davon in \Kenntnis setzen, dass... powiadomić kogoś, że...etw zur \Kenntnis nehmen przyjąć coś do wiadomościzur \Kenntnis nehmen, dass... przyjąć do wiadomości, że...von etw nicht in \Kenntnis gesetzt werden nie zostać powiadomionym o czymśüber \Kenntnisse in Informatik verfügen być specjalistą z [dziedziny] informatyki -
6 einbürgern
ein|bürgernI. vtsich in der [o die] Schweiz \einbürgern lassen przyjąć obywatelstwo SzwajcariiII. vr1) ( übernommen werden)2) ( üblich werden)das hat sich [bei uns/in der Firma] so eingebürgert to stało się zwyczajem [u nas/w firmie] -
7 nehmen
nehmen ['ne:mən] <nimmt, nahm, genommen>vtjdm seine Sorgen \nehmen uwolnić kogoś od troskjdm die Hoffnung/Illusionen \nehmen pozbawić kogoś nadziei/iluzji4) ( versperren)jdm die Sicht \nehmen zasłonić komuś widok6) ( zerlegen)eine Maschine auseinander\nehmen rozmontować maszynę7) ( akzeptieren)jdn \nehmen, wie er ist akceptować [ perf za-] kogoś takim, jaki jest8) ( anlasten)jdm etw übel \nehmen brać coś komuś za złe9) ( empfinden)etw [zu] leicht \nehmen traktować [ perf po-] coś [zbyt] beztroskoetw schwer\nehmen przejmować [ perf przejąć] się czymśetw \nehmen Farbe, Öl używać czegośich nehme den Zug um 12.45 pojadę pociągiem o 12.45was nimmt er dafür? ile [on] sobie za to liczy?\nehmen wir den Fall... weźmy na przykład... -
8 abnehmen
ab|nehmenI. vian den Hüften/im Gesicht \abnehmen wyszczupleć w biodrach/na twarzyII. vt1) ( wegnehmen)jdm etw \abnehmen odbierać [ perf odebrać] komuś coś2) (fam: rauben)jdm viel Geld \abnehmen zrabować komuś dużo pieniędzy5) ( tragen helfen)jdm die Tasche/den Mantel \abnehmen pomagać [ perf pomóc] komuś nieść torbę/płaszcz7) ( übernehmen)jdm Arbeit \abnehmen przejmować [ perf przejąć] od kogoś [po kimś] pracęjdm Sorgen \abnehmen uwalniać [ perf uwolnić] kogoś od trosk8) ( amputieren) amputować, odjąćsein Auto vom TÜV \abnehmen lassen oddawać [ perf oddać] samochód do przeglądu technicznego -
9 Empfang
-
10 einnehmen
ein|nehmenvt irr1) ( Geld verdienen) zarabiać [ perf zarobić]; ( Geld erhalten) zainkasować; ( im Geschäft) utargowaćseinen Platz \einnehmen zająć swoje miejsce6) mil skonfiskowaćeingenommen skonfiskowany7) ( Sympathie gewinnen)jdn für sich \einnehmen zjednać sobie kogoś -
11 Rüffel
См. также в других словарях:
przyjąć — kogoś z otwartymi rękami (rękoma), ramionami «przyjąć kogoś bardzo serdecznie»: Teść przyjął go z otwartymi rękoma i gościł przez kilka dni u siebie z największą serdecznością. Z. Kosidowski, Opowieści. Nie musiał się jednak martwić o przyszłość; … Słownik frazeologiczny
przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… … Słownik języka polskiego
przyjmować — Przyjąć kogoś z otwartymi rękami (rękoma), ramionami «przyjąć kogoś bardzo serdecznie»: Teść przyjął go z otwartymi rękoma i gościł przez kilka dni u siebie z największą serdecznością. Z. Kosidowski, Opowieści. Nie musiał się jednak martwić o… … Słownik frazeologiczny
wdzięczny — Przyjąć kogoś z wdzięcznym sercem zob. serce 20 … Słownik frazeologiczny
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
otwarty — 1. Dyskusja, kwestia, sprawa (jest) otwarta «dyskusja, kwestia, sprawa (jest) jeszcze nierozstrzygnięta, nierozwiązana»: Sprawą otwartą pozostaje pytanie, w jaki sposób zwiększyć udział kobiet i młodzieży w rozwiązywaniu problemów środowiskowych … Słownik frazeologiczny
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… … Słownik języka polskiego
ramię — n V, D. ramięmienia; lm M. ramięmiona, D. ramięmion 1. «staw łączący łopatkę z barkiem wraz z otaczającym go mięśniem; bark» Szerokie, wąskie, spadziste, proste ramiona. Iść z czymś (np. ze strzelbą, z kosą) na ramieniu. Przewiesić, przerzucić… … Słownik języka polskiego
ramię — 1. Czekać na kogoś z otwartymi ramionami «czekać na kogoś z niecierpliwością, pragnąć czyjegoś przybycia»: Ojciec, już dobrze podpity i rozparty w krześle, czekał na niego z otwartymi ramionami. Wyślinił, wycałował, pomazał łzami. J. Komolka,… … Słownik frazeologiczny
honor — m IV, D. u, Ms. honororze 1. blm «poczucie godności osobistej, dobre imię; cześć» Plamić honor. Godzić w czyjś honor. ∆ Słowo honoru «formuła wypowiadana przy uroczystym zaręczeniu własnym dobrym imieniem» ◊ Punkt honoru «to, co ma rozstrzygnąć o … Słownik języka polskiego
